WWOOF'en bij Neil & Stephanie

Pfoeeee, dat is echt een hele tijd geleden zeg…. Sorry daarvoor, maar het is er allemaal een beetje ingeslopen, de luiheid en het vele gebruik van Facebook, waarmee ik dacht iedereen wel een beetje op de hoogte kon houden. Maar ja, niet iedereen gebruikt natuurlijk FB en een heel verhaal is misschien ook veel leuker om zo ff op de wc, of waar dan ook, te lezen. Ik pak de draad weer op vanaf het moment dat ik Sydney verliet, want volgens mij is het laatste wat ik geschreven hebt, me eerste week in Australie, wat dus in Sydney was.

Sydney voelde gewoon echt aan als thuis, ik weet niet precies waarom, want Zevenhoven is niet bepaald hetzelfde als de stad Sydney. Maar er was iets met deze stad, de relaxtheid, hoe het was ingericht, het verkeer, alles…. Ik vond het heerlijk om hier te zijn, maar het was nou niet bepaald goedkoop allemaal en aangezien ik ietsje meer had uitgegeven in Thailand dan begroot, bleef er nog een kleine $2500,- over op me bankrekening. Ik moest dus zo snel mogelijk een baan vinden, maar aangezien ik ook totaal geen plan had gemaakt, wist ik nog niet zo heel goed waar ik heen wilde en wat ik wilde gaan doen. Na een paar dagen tijd had ik me aangemeld voor het WWOOF’ing program, wat inhoud dat je voor 4/5 uurtjes per dag aan werk, onderdak en eten krijgt. Ik belde een paar mensen op die ik in het boekje vond, maar allen waren al vol met backpackers. Op het internet vond ik dan toch een zeer recente oproep van Neil & Stephanie, die wel een backpacker konden gebruiken. De koffieoogst was net geweest op hun boerderij en ze hadden iemand nodig met opruimen. Dit bleek behoorlijk bullshit te zijn, maar daar kom ik later wel op terug. Ik reageerde op de oproep en kreeg diezelfde avond nog een email terug van Neil dat ze graag wilden dat ik langs zou komen. Ik was helemaal blij natuurlijk, eindelijk had ik iets wat misschien wel een goeie opstart zou kunnen zijn van me reis, waar ik lekker rustig een paar weken kon nadenken over wat de volgende stap zou zijn. Want met dit WWOOF’en krijg je geen geld, maar het voelde zeer goed om te gaan doen en ik had met mezelf afgesproken me hele reis op me gevoel te doen. Vrijdagochtend vroeg vertrok ik met de trein richting ‘’Casino’’, volgens mij iets van 12 uur met de trein en vanaf daar nog eens 5 kwartier met een bus richting het kleine plaatsje ‘’Clunes’’. Hier kwam Neil me oppikken bij het dorpswinkeltje en hij bracht me naar hun huis/boerderij, wat op een stuk land stond van 2 ha groot. Het was al aardig donker dus veel kon ik niet zien, maar ik ontmoette wel Stephanie binnen in het huis, die overkwam als een zeer lieve moeder. Neil leek me ook wel een mooie vent en de eerste avond hebben we vooral gepraat over elkaars achtergronden. Stephanie had eten voor me gemaakt en na een week vol met noodles en andere troep waar je bijna geen energie van krijgt, was dat echt geniaal!

2 weken lang ben ik bij hun gebleven, waarin ik dus geen reet heb gedaan met de koffie. De oogst was inderdaad geweest, maar er hoefde helemaal niks echt opgeruimd te worden. Nee, ze hadden me nodig voor onderhoud aan het huis en op hun terrain, want ze wilden het huis verkopen. Ik ben dus dagen lang bezig geweest met schoonmaken, hoge druk spuit, grasmaaien, schilderen, etc. Allemaal klussies om en in het huis en het waren echt 2 super weken. Heerlijk eten, goeie gesprekken en na 2 maanden Thailand en een week Sydney, kon ik echt ff goed tot rust komen. Hun kinderen waren al het huis uit, dus ik was vaak alleen of met Stephanie of met Neil. ‘s Avonds waren we met ze 3’en en dan keken we altijd de ‘Melbourne Tennis Open’ en overdags was er cricket, ‘Test Match Australia – India’. Het waren echt 2 zwaar relaxte weken en de laatste avond voordat ik vertrok namen ze me nog mee uit eten Toppers zijn het, echt waar, zo blij dat ook hun weer op mijn pad terecht zijn gekomen!

Zoals ik al zei eerder, na 2 weken zat het WWOOF’en er weer op en ging ik verder. In mijn eerste week had ik een paar Finse chicks leren kennen, Jenny & Laura, en met hun had ik een beetje SMS contact gehouden over waar ze waren, etc. Ik wist niet zo goed wat ik moest doen en ze smsten me dat ik naar Bundaberg moest komen, dat er een hoop werk was en ook een hoop geniale mensen! Ik boekte dus maar een enkeltje met de bus richting Bundy, wat me op 4 februari eerst nog in Brisbane bracht voor een paar uur. Hier zag ik Thijssie Plomp, als het ware een achterbuurjongen van me in 7hoven, maar die ik eigenlijk alleen maar zie op tentfeesten en nooit echt spreek. In Brisbane spraken we af op het busstation en zijn we meteen een kroeg ingedoken om onder het genot van een aantal ‘Jugs’ vol met bier onze afgelopen tijd in Australie door te bespreken. Wat was dat geniaal joh, super vet om zo te zitten, ver weg van Zevenhoven en je lult aan een stuk door… Dat had waarschijnlijk nooit gebeurd in Nederland, maar nu in OZ gebeurt het gewoon en zal je zien dat je de beste maatjes wordt….. Na de vierde jug moest ik rennen terug naar het busstation, want me bus ging al bijna!:P Ik haalde het nog net en we stopten ergens in Marlbourogh ofzoiets en daar moest ik de trein weer pakken voor het laatste gedeelte van de reis. Het was al donker toen ik aankwam in Bundaberg en na een poosie rondgelopen te hebben met een of andere vent die ik op straat tegenkwam, vond ik dan toch de hostel; Cellblock backpackers!

Volgende verslag zal gaan over mijn weken in Bundy en mijn hereniging met Thijssie Plomp in Melbourne! Dit keer zal ik het niet meer zo ver laten komen dat jullie weer maanden moeten wachten…….!
Love, Jasper